BEKLEDİĞİNA ile Z yi bildin ömür alfabende boştu ikisinin arası bahar ölüydü daim güz yaşadı kalbinin götürdüğü yer yaza kavuşulmayan uzak bir dağ istasyonuydu... sarı bozkırında dikendi, sanrılandığın gül/ kokusu ve dilinin uydurduğu mavi ezgiyle, usul usul kan(a)dın kendinle yine de, çömezsin hâlâ oysa, A artı Z eşittir azdır böyle başlamış böyle gider aynı yapışmaz kırılanın bir daha dünya yanar döner sana sırt vermeyen felek kimine tabağından kelek sunar böyle gökkuşağı hasreti yanar genzinde yel yoksa, nasıl döner değirmeni? dönmez sende de kader yetineceksin azınla kopar âniden, pamuk yaşam ipliği bil ve akrep gibi sokma kendini daha ne var beklediğin yarında? Hâdiye Kaptan (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. . |
dönmez sende de kader
yetineceksin azınla
********************************
Azı bulamayan, çoğu hiç bulamaz...
Aza karar, çoğa zarar diye diye geçti ömürler...
Oysa hayat; ne kadar ekmek, okadar köftedir. Hep, istediğin kadarını alırsın...İstemediklerini kim ne bilecek ki?...
Sevgili arkadaşım, gönlünüz varolsun hep... Kutluyorum elit şiirinizi. Sevgiyle kalınız...