Geçmişten

15. 11. 2010 tarihinde yayımlanmıştır.

Hayırlı Bayramlar.

/ bir kâğıt al, bir de kalem
bugün niyetine, çiz dünün hayâlini /



apak bir tarih vakit
küçük, bahçeli bir ev, iki kat
gıcırdayan merdivenlerinde durmayan
şakıyan ayak sesleri
bahçesinde
bir ağaçtan bir ağaca serili
sakız beyaz çamaşırlar
ıhlamur ağacının kokusunu solumakta


çitlerinden sarkan sarmaşıklarda sabah sefaları
küçük havuzdaki suda
yerinden memnun
yandaki derenin sesini dinleyerek
usul usul salınan nilüferler
kapıda kıvrılıp kalmış
sesi çıkmayan, kocamış karabaşa karşın
sabahı akşamı şaşmış
kart sesiyle hiç susmayan çilli horoz


toprak, deniz, gök, masmavi
doğaya yayılan binbir çeşit kuş sesleri
akşam / gün ışığıyla yıkanan odalarda
parıldayan güneşin sıcaklığı durmakta


tükenmeyen, bereketli üzümleri
çardağın/ sedirden oturma köşesinde
bayram namazı sonrası kahve kokusunda
babam, dedem, dayımın kurban telâşı


çiçekli örtüsüyle tahta masada
sıralanmış mendillerde sarılı kuruşlar
bakır sahanda, renk renk akîde şekerlerine
uzanıp duran ellerle dolaşan sesler
ip salıncağın, hiç bitmeyen sıra kavgası


sonrası hınzır bir plân
dere köprüsünü geçince deniz
kenarında luna park, salıncaklar
gelsin kaçak yüzmeler
sonra her zamanki manzara


o devirde, sokakta çarşıda
sigarası her daim elinde
içi yırtık yufka / dışı Mareşâl Tito
anneannem karşımızda
yine yakalandık haydaaa


yenik, bitap biter bu fasıl da
gelir patlak mısır, kestane kokusu
baklava tadını bozan
gece masallarında gulyebânilerin korkusu


somyalarda sıra sıra
uykuya dizili, şikâyetsiz sızılı ayaklar
ertesi güne hazırlanmakta


/mevsimler geçmiş bizle bizlikte
köpürmeyecek, cılız bir ırmak kadarız artık
gençlikte
varlığından bîhaber olduğumuz hesap
şimdi görülmekte/


gözde canlanan, gerçekte boş bir hayâl
kimsesiz seslerle sürmekte yol
öksüz, yetim, üveyiz….


karanfiller kuru, kokmuyor güller
yitmiş, yok olmuş menekşeler
gölge çiçekler bahçelerde gördüğümüz


üstünde mermer taşlar yükselen
filizlenemeyecek kuru bir vaha
yoksun bir hayâlin içine baktıkça
ateşe değiyor gözümüz
gün yine akşam, ne çizersen çiz
yalnız, acıyla coşuyor içimiz…


Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir