alabildiğince karanlık kokuyorumince bir sızı düşerken sessizliğe kan gülü ruhun seferlerine aydınlatıyorum ufkumu alabildiğince karanlığı kokluyorum yağmur neşesinde sabahlar devriliyor günün kıyılarına avuçlarımda alabora cümleler tamamlarken yalnızlığı ilk defa yarımlığı seyrine bıraktığım camlarda çok seviyorum her aynada bir pencere açılırken adımlarıma aklıma maya tutan yüzleri birleştiriyorum ıslak çerçevede alımlı adamların gözlerine bulanan kadınım kadınlarınsa sırlarında tomurcuk her parçada yalanım her parçada beyaz acının morlarına dokunan masumların teninde terim duvarların oluklarına biriken heybe taşınırlar sedasız uçurumlarıma ki yankıları eşsiz birer şarkı çocukluğumu uyutan bu yüzden hiç bağırmaz babam bana bu yüzden koluma taktığım akşamların kalabalık ışıklarında büyür zerrelerim her parçaya uzak her parçaya yakınım ince sızıda sessizliğim uyuturum masallarda dallanan ağaçları |
kadınlarınsa sırlarında tomurcuk
her parçada yalanım
her parçada beyaz"
bu yüzden bir tek adamı kutsal tanıdım
çünkü hiç yalan söylemedi babam
bana..
sevgi dua tebriğimle...