İçimin Parantez İçleri(bir gün o da aşık olacaktı kim derdi ki içimde bir duygu böylesine kanayacaktı) yüzümü dönmüştüm gökyüzüne,yüzünü getirip gözümün önüne onu ne kadar sevdiğimi anlamıyor, demiştim gözünü kapamıştı yıldızın biri, gözümü kapamıştım ve gitmiştin gitme demek istemiştim,engellemişti yıldız bırak gitsin, demişti sevse gitmezdi (hayat) gözlerimdeki su(r)ları çok görmüştü hayat bana ama yalanlarıyla yıka(ya)mamıştı bakışlarımı (sen) karanlığın,yalan gözler sunmuştu gözlerine göremediğin halde inanmıştın bensizliğin kapısında yakana yapışmamıştı çünkü hüzün ki beni boğuyorken sensizliğim her gün (ben) avuçlarımda iyileştirdiğim bir hikayeyi okutmuştum gözlerine gözlerinle hikayeler yazmıştın t/uzaklarına ’gel’ demeyi öğretmişti hayat sana da ama ’kal’ demeyi dilinden çalmıştı hep başka b/aşka (başkası) yüreğini yüreğime dilediğimde kanamıştı avuçlarım en çok ve ka(a)mıştım her seferinde,gülüşlerine hilesinde bıçakların yattığı bir labirent bana beklemeyi ezberletirken sana gitmeyi öğretmişti seni beklediğim acının içine gömülerek başkasına gittiğini duymuştum susmuştun gıkın çıkmamıştı ben ölene dek (...) yarım kalmış şiirlerime gömmüştün gözlerinle cesedimi kendi gözlerine bakarken başkasını görmüştün senin kalbin başkasına titremişti ben senin kalbinde üşümüştüm Büşra Topbaşlı |