kayıp renkler
.
/yol gidilecek ve hiçbir rüya sınırda kalmayacak/ kayıp bir rüzgârdım senden önce rengi yok zamanı fısıldadığında meltemler usul usul yaklaştı çiğ damlası soluğun çile tohumları ekti ellerin yüreğin tarhına iki beyaz kardelendik bakımsız ellerde çoğalan dikenler arasında gülümseyişinle başladı her şey içe işleyen korkular sarardı da benliğimizi iliklerime iliklendiğinde hasret rüzgârları düğmesi kopardı sevinçlerin nasıl bir ateş ki böylesi yakan yan yana yürürken adımlar zirvelerde bembeyaz karlara bakarak uzansak dokunacağız dokunmasak yasaklı kalacağız üşümeyi bilmek yetmiyor içimizde titriyor alaz ayazlar şehrin sokaklarına yağdı sabırlı sağanaklar şemsiyesi yoktu ellerimin kentler kayıptı nefesinde bir tek gülümseyişin vardı sebeplerimde /şimdi gece üzerimde vakitsiz bir sûrun gözleri cüretkar karanlığa gereksiz ayrıntıları soyunduğum günün ertesi/ |
yandıkça doğan sancılaradır yaşam...
sevgimle...