reng-i beyza
.
/uzandığım siyahi yalnızlıkta muhakkak onlardı seyredenler hile olmaksızın/ yanmaya susamış ateş gönlümün dumanları arasında aşka âşık eden sözlerdi kirpiklerimde intihara meyilli ışık arayan gölgeler bırakın sussun başımın üzerindeki bulut ne çıkar erise tenimde güneş ay bölünse gökte sönse şimşek gözbebeğimde ne çıkar kum körü bir fırtınada dokunmayın ahir zaman fitnesini yaksın cehennem ateşleri kirli kahkahalar atsın güneşimin düşmanları nasıl olsa gaflet karanlığından kendi defin sesinden korkup kaçar narası küfre soyunmuş nefeslerin suretleri /karanlık gecelerden sabaha uzanan sarhoşlukta benzemek ummaz mı sonsuzluk hüdaya/ tut ki uykudasın penceresi kalbe açılan bir rüyada alemlerin ilahisini söylüyor vücut yaprakları tut ki zikir suyunda yumuşsun nefesini anla hayaller bile kalbe yol bulur secde eder gönüller ab-ı hayat akar damarlarında göğüslerinde kan kırmızı rahmet çiçekleri sırrı içine kök salan hilal tut ki vurulmuş bir kabrin bağrında yatmaktasın farz et musalladan önce beyza bir dünyada ölümün zevkini tatmaktasın |
dokunmayın ahir zaman fitnesini yaksın cehennem ateşleri
kirli kahkahalar atsın güneşimin düşmanları
nasıl olsa gaflet karanlığından
kendi defin sesinden korkup kaçar
narası küfre soyunmuş nefeslerin suretleri
muhtesemdi dizeleriniz emeginize saglık....