bir dilek tuttum
artık yüzümü saklıyorum insanlardan
o kadar çirkin o kadar kinliyim ki kendime. öfkemi meze yapıyorum çilingir soframda bıktım iki kapı arasında beklemekten açılsın birinden biri ya cennete uçayım bir serçe misali ya da atlayayım cehennemin lavlarına. benim sırtım çok yamalı; ok yaraları iyileşmedi daha asla sevmem artık kaması kanlı birini. yıktım eski şehirleri nehirleri de denizleri de kuruttum içimde. gökten bulutları kovdum unuttum yıldızları, bir dilek tuttum kendim için biri ağlarsa benim için o gün öleyim diye. ben taşlarla örmedim ki yürek yapımı, çok mu büyük kaleyim sırat köprüsü mü kurdum surlar mı var sınırımda annem gittikten sonra kimse açmadı kapımı! |