replik
içim içimi yiyor
sessizliğin en sessiz anında kufi hatla yazıyorum ismini koyuyorum firuze kakma kutunun içine yadigar ipek şal misali kucağımda güz yaprağı kurumuş gül dikeni bir kuğuyu okşuyorum acem bir rüzgâr oynaşıyor saçlarımla güneş solmuş turunç bir hava Tanrı’ya mahcup anılar saçılıyor içime fütursuzca yorgun kelepir replikler boynu bükük huzur kehribar tespih köşe başlarımda pişmanlık öğretmenim mutluluk yüzümdeki nefesin hüzün neyzenin sürçen parmağı seğirir gözlerinde gözlerin ki naçar bırakan kar ışıltısı gitmesen ah bilsen tüm tapınaklarım senin gönül gençyılmaz |