kuşevi-aşil-neretvakaybolduk daldık bataklıklara her yanımız çamur zifiri sevgisizlik sokulmuş yüreğimize alıp götürün buralardan bir çocuğun kuş evine badem topuklarımızda barut çimenler yalınkılıç nefesimizde kan hani çocukları yok etmekte üstümüze yok kırık oyuncaklar saçılmış üsküpe devinir tahta at keçi yolda kurşun asker karşısında aşil’in kılıcı boşuna bekler prizrenli çocuk uyanmaz uyuyan güzel surları kelepçeli orman feleğin değirmeninde öğütülmüş mostar mostar ki yetimi bol yörük kilimi gibi dizilmiş sevdalara karılır biri bin parça ağıtlar oyun ellerde kâh şarapnel parçacıkları kâh mayın dikenleri neretva savurur zümrütlerini her şeye rağmen umut var gönül gençyılmaz |
lakin manevi değerlerimiz mi bu kıskaça yatkınlığımız
nerde onur duyduğumuz adil yüksek ecdadımızız mirası
hep ınlara saldırıyor dost bildiklerimiz
dışarda rus
içerde amerika avrupada alman
filistinde yahudi
karabağda ermeni
kıbrista yonan
anadoluda sözde müslim tarikatlar
mukaddesatımız hançerlenmekte
askerimiz aciz kalmakta hülümetler ne tarafta belli değil
oof off
başımızın tacı üsküüpp!