Hürsünüz
...gittikçe çoğalıyor, her sözcüğün içinde sizden iz...
zarfına sığmayan mektup ağacına doymadan düşen caneriği voltada tuz güz bulutları göğsünde büyüdü neyin karşılığıydı aramızdaki sürez akit divanından sıyrılıyor artık yüzünüz bahardan kıyıya doğru bakarsanız ayla kayacak koynumla boynunuz arasındaki bu boşluk ki sonsuz. sevişmiyoruz. varsın yolunu değiştirsin kademler sesinizde ayrılık saklı evvelden bilip de sakındığınız göreceli bir suskudur bu sözcükleri katlamadan pekiştirdiğiniz gözlerime sis çekerek süsleniyorum ey sevgili ...hürsünüz. |
şükür ki ağaç hepsinin ham maddesi...