oyuntusu kapanan kitapta tinerli ayraç'ın söylediğidirsessizliğin zihni büken bataklığına aldırma inancın deneyimli imgesi çocuklar dönüyor ve perileri günlük kokuları sinmiş yataklarından aynı rüyayı ve kabusu bölüşüyorlar dikenli tacını taşıyor biri dünün, bugünün ve yarının buğulanıyor soluğumda camla kaplanmış şimdi pürüzsüz sesiyle o derin burgaç silkeliyor yakasını kanda sıçyan itiraz nüvesinin burada dağ pınarının kutsal ninnisi ve kollarında uyumuş vadi diyor ki geçmişte yapılmış kabzayım şimdi dövülüyor dilimin demiri kırgın belleğinde gözyaşı biriktirmiş bu ’çağ yangını, bu, ’yargı gecesi, bir düşünce parlıyor tansık bir yıldız doğuyor sanki değişmiyor yeri tarıya uzayan merdivenmiş şiir kanatlı ayaklarıyla düşlerden düşünceye altın tacını taşıyan kelimelerin . |