metamorfozbu aralar beni bir silah gibi dolduran kitaplar okuyorum asgari ücret karşılığında özgürüm çok kırılıyorum zamana yanlış saatleri düzeltmemi istediğinde ama kalbimi kuruluyorum ovidius’un sürgüne gittiği kıyılara "kim bugün doğru dürüst hikaye anlatabilen birilerine rastlıyor" dediği için Walter benjamin’e hergün denize ve bahçeye açılan kızıl bir mektup bırakıyorum cepheler açıyorum yeniden yeniye zincir marketler, oteller, yalan ve talanlara karşı donmuş karda günışığı gibi parlıyor hayatsız evler tıkanmış damarı tazyikle açan sesleniş çiğdemi ezmekten korkan adımlar benim istence, aşka ve mevsimlerin mevine çağıldıyor kuşlarım alnıma çarparak dönen kapılar çoktan yıkılmış eylemi ve sinmeyi aynı şiirden öğrendim ben de kızıla kesmiş yapraklarla örtüldü bütün dikenli tellerim . |
Öyle ki; karanlık bir mağarada Sisifos gibi cezalıymışız gibi, devasa bir kaya parçasını önümüzdeki tepenin doruğuna yuvarlamaya çalışıyoruz, ah defalarca, defalarca, ama çıkarmak nafile...
Derin, düşündürücü ve empatisi yüksek dizeler.
Çok tebrikler, sevgiler, sevgili Nevin.