Nemsüzüldüm hep, diğerlerinin kederinden dergi yaptığım bir yaşammış ıskaladı beni de neyi sevdimse başkalarınındı başkası olabilirdim kendi halime uzaktan deģil, kuşbakışı diyorlar görüldüğüm yerden bir mil daha mesafe arınmış olmalı ki yakında buluyorum geçmişin, bir kaç kez silinmiş karesini uçucu sözler indiriyor karahindiba açmakla müjdeli, kapanan katları kalbinin de bire bir ansıyorum eşyanın tuttuğu sırrı ve çözeltiyi bire bir katıksız içtiğim şebnemi gözünden ~ |