vurgun sevda
sessiz soluksuz
vurgundur sevdasına tutkun bir yok oluştur her hatıran gönlümün limanı sensiz kahrolurken boşluğundaki acıyla puslu yollarım duman duman hayat sahte bir sevgi dalgası ise durmadan sahile vuran sen beni şaşmaz bir isabetle vurdun her an kahpe bir ihanettir savrulan bedenindeki yabancı eller deler beynimi yüreğimi şiddetli yaman anaforun deler hani o gül kurusu mis kokulu eller hani o yatağımda yatarken benzi soluk ‘sen ölmede ben ölürüm’ diyenler artık kanla beslediğim aşkımızın kuruyan fidanına gülerler eğer çarpmıyorsa yürek mekanık bir dişlinin çarklarını döndürmeye yüksek teknolojili harikanın faydası yoktur yalan öpüşmelerin yalan birleşmelerin akar ağlarken kuyruklu yıldız akar gözyaşlarıyla ardındaki zühre yıldızına bakar hıçkıra hıçkıra için için ağıt yakar ‘armut ağacına yaslanmayasın sevgilim var diye güvenmiyesin’ 15.10.2010 Mönchengladbach. ‘armut ağacına yaslanmayasın sevgilim var diye güvenmiyesin’ (Bir Arguvan türküsüdür) |
yalan öpüşmelerin
yalan birleşmelerin
evet yoktur.
yüreginize saglik degisik ve etkili bir siir.
sonsuz saygimla