damla
sıkıştım
geçmişin dişleri arasında karanlık hesabını sorar gizli sevişmelerimin sıraladım gördüklerimi zamansız sevinçlerimde dağlar aradığında sevdasını yükseklerde yokluğunun damlası uykusuz kışlarıma nişanlı öyle ki sararan renklerin gözlerinde ne mavi kalır ne de kırmızı penceresi kapalı ev yalnızlığı çoğaltır manolya kokulu düşlerinde kıyılarıma vuran tekneler ışığını karartır zamansız buluşmalara sırtlandığında merhabasız akşamların çaresiz suskunluğunu damlar musluğu gözlerinin çekingen masalında şimdi sessizlik el sallar gecesi düşük yapmış yıldızıma gökyüzü kurşunlanır göğsünden avuçlarımda saklarım suçlarıma batırdığım iğneleri bir bilsem terkeder mi gölgesine sığındığım söğüt yiter mi sızısı saklı gecemde çatlağımdaki umut artık giyindiği ayrılığın tüm cümlelerinde suçlanırken yeşeren sözlerim bir bilsem nedendir üşümelerim ? 13.3.2015 Mönchengladbach... |