isyan ateşi ilişir
kabaran şehrimin gözbebeklerinde
yalnız bekleyen öfkenin
sabrını sınar
uykusuz gece
ayın yüzüğü kamaştırır gözleri
bir geri bir ileri
büyülü ırmak sürükler
maviyle yunan cesedi

uzar ayrılık yolları
bir güvercin düşer yürekten
hesaplı ve kancıkça oyun kurulur
gözleri açık
barış akan caddelerin karışık umutları
geceye durur

şimdi
rezil günün ortasına yürür
ardında çıyanlar
it sürüleri
çıkınında temiz yürek
barışı soluyan insan
ki
seni ne çok severim
seni ne çok

gülüşüyle nar çiçeği
düşüyle güneş açan

ırmaklar akarken saçlarından
acıları çoğaltan b/adem ağacı
çiçeğe durur
dişler bileylenir
ve artık
el ele tutuşmuş insanlarım da
erkek kız
nikah değil
silah tazelenir

düşünce meteorlar
kentin maviye kıvranan yüzüne
kararmış bulutlar çöker
ağır bir pis koku sızar ortalığa
şehrin gözlerini sicim gibi yağmur alır

maskeler takılır

aldırma
geriye
gözü yaşlı timsah kalır...