suskunluğumu yenerse güneş
aydınlatırsa uçurum hayallerimi
hüznümü saklayamam rüzgarında
ki kaç ölüm yağar
bulutlarımdan
özgürlüğe nişanlı

kan ve silah kusan an
ne vakit maviye dokunacak
parmaklar severken tetiği
okşar kin kusan yanlarını
korkarım
bu ateş kendini vuracak
kendinin düşmanı olacak

gidiyor rengarenk düşler
gölgesiz anılar

ah bende olsaydım o gemide
hep aynı hayalde
günahı yıkanmış sessizlikte
ölümsüzlük gömleğini çıkarırken
rotası gözbebeklerine demirli düşman
sevdalı türküler heceler
sılayı giyinmiş zaman

ne kadar yalvarsam
yalancı aşklarda kırılırım
incitirler hayallerime uzanan
gül kokulu geleceği
aynası kırık ruhlar gezinir
çıkmaz sokaklarımda
ağlayamasamda
kederimi yüzdürürüm
kan akan ırmaklarımda

sabahlar
ayrılığın dümeninde ararken yollarını
görüyorum yalnızlığı kırbaçlayan gizi
ki artık
kıyılarımı vuran dalgaları nefes
hürriyete koşan ayakları heves almıştır
düşen düşmüş
geriye can havli kalmıştır

haykırıyorum
gözlerinin mavisidir bayrağım
saçlarının dalgasıdır hürriyetim
ovalarıma akan yüreğindir ırmağım

ve dönüşü yoktur
açmazlara tutunan
sarmaşık yılları taşımanın...

12.02.2016 Mönchengladbach...