çırılçıplak
gece oturdu güne
çıkmaz sokaklarda kaldı ay ışığı ve açmazlardaki telaş belleğini zorlar kararsızlığa içimdeki ses kararlı mektuplar arar sevdiğini kucaklayan albümler baktıkça nehirleşir yangınların doğumuna umut sevdasını yoklar titrek elleriyle devamlı kanayan çırılçıplak duygular ortadadır öylece uykuları kaçar hikayesi yazılan aşkın çıkıp gelecek yürek kaydına benimkisi bir tebessüm bir istek rengi sararmış yarınları kucaklayacak baharı yazı olmayan sayfaları eksik yamalı bir kitap artık tüm vedaların soğuk renginde farklı adreslerin kadersiz bulutlarını taşırım duvarlar ayaklanır yüreğimde ve kırarım fidanlarını maviyi düşleyen ellerin gizli dokunuşlar kayıp şehrin gözbebeğinde hayalini sabaha salar soluğumda ayrılık acısı düşlerimde kırmızı gül derin gözlerine yüreğim yanar şimdi ellerim uzanmaz ellerine içimde bir çocuk ağlar ... 01.03.2016 Mönchengladbach... |