yüreğim
aşk kokulu yangınlarda
umudunu sektirir
bulutlarımdan çaresizlik yağar

ruhumun tepeleri
tespih taneleri gibi
sayarken günahını
kefili oldum yaban aşkların

bu şehir
pervasızca büyüyen kirli semtlerinde
inatla düşlerimi yağmalar
aklım isyanlarda
sevdasını sayıklar

haykırışlar
kurban bir günün
ertesine sarkmış
kulaklar susuşa dayalı
biz susarken
gölgemiz konuşur fısıl fısıl
ne çok tiryakisiyiz sessizliğin

sevgilim
seveceksen beni
hasretinle sev
sokağım soğuk ve yalnız
gözlerim yaşlı

ki
gösteremiyorsam sevincimi
mevsimim hep hazansa
yüreğim paslı değil
yaslıdır
yaslı

ağaran sabahlarda
kimse gülemiyorsa
sinsi bir kuruntu
düşürüyorsa içimize
hiçbir aşk bizim değildir

ve hasret
yalnızlığa sövgüdür
kimsesiz evlatlarda

şimdi
söyleyin güneşe erken doğmasın

gece süzülür
gök uzanır
ay yürür üzerime...

29.4.2020 Mönchengladbach.