deniz
gör
soluğumda tutunan geçmişin suskunluğunu haykıran zamanı gör ki o anı karaya boyandığında tuvallerimiz özgürlüğe dokunan ellerin tükenmez gözleriyle sabahı aşk kokan kıyılara mavisini verirdi deniz nasıl anlatayım sana bir şehrin toptan çöküşünü soyunduğunda umutlarını bir ırmak kan yağardı gözlerinden dağlar seni çağırırdı karanfil kokulu düşlerine bilemezsin sabaha koşan günün doru taylara özlemini darağaçları ne kadar korkaktı gördüğünde mehtabın devrim giyinik gençlerini kötülükler dökülürken sözlerinden gecesi peçelidir gizini saklayan düşün her sabahın öpüşünde karanlığı yıkardı üzerinden ki sözlüğümde mavi gök mavi deniz güneşin uzayan saçlarından aydınlığı içeriz işte aşkları ak aşkları papatya aşkları ak papatya açan insan sevdik hep kendimizden verdik iki yakası biraraya gelmeyen dağların menekşe gözlerinde seviştik ve hep ve hep koca bir yürek üzre kendimizden eksildik... 6.3.2014 Mönchengladbach... |
Mavi deniz
Koca bir yürek üzre kendimizden eksildik...
Kalemine sağlık .... saygı ve selam ile