sokak çocukları
kalabalık kimsesizliğinde
metropollerim günle gece birleşmiş rivayetsiz serüvenlerim yürür gökyüzü kocaman çatıdır artık gözlerinde hüznün zehirli okları caddelerinde çaresiz sözlerim yürür sokak çocuklaının bakışlarında ışığı solgun cesaretsiz çöker yorgun dünya omuzlarına bulvarlarında takatsız dizlerim yürür eser seher yeli eser kalır mı sana sokaklar sokakların bir sahibi var yel vurur gülüm çek güneşi üstüne bedenin üşür hadi kalk çocuk ışıltılı şehirlerinin şatafatlı asil sahipleri pırlanta bir yaşamda hizmet bekler ağızlarında dünden kalma bir küfür kır dizini kır çocuk üç kuruşa buyruk yürür analar babalar kayıp sorunsuz sorumsuz umut muskalarda rızık rab’tan beklenir cehalet yürür unutma küçüğüm büyüklerin gölgesi de büyük olur akıl aydınlığa muhtaç durma kaç aydınlığa karanlık yürür sen görmedin ki haylaz çocuk rüyasını karanlık devlerinin gölgesiyle nazlanmaya vakit kalmaz ki hayata borçlu doğanlar kaplar bakır kızıllığı havayı gök utanır kan yürür büyükler üç çocuk bekler açlığa işsizliğe inat duyulmaz ki sessiz çığlığın evsiz aşsız ağır bir yorgunluk var adımlarında sessizlik yürür sök yüreğini sök çocuk sende yürek yarası var uzandın kalkamadın sokaklarında tiner eroin çocuk sende ölüm karası var etme eyleme gözler kör gitme üstüne üstüne ölüm yürür. sinan toraman 26/10/2010.Mönchengladbach |
Kutluyorum,saygılar...