nazlı çiğdemlerin bahar oratoryosu
uykusunu böldü
kış söylenceleri dede korkutlarımın sırtımın ortasından geldi ve geçti toprağın aşkına eriyen, kar soğuğu ar damarı çatladı baharın fışkırdı dalından portakal çiçekleri beyaz eteklerinden döküldü yayla yollarına mor menekşeler bulutun matem bakışları, tedirgin ve utangaç gülümsüyor, dağınık saçlı poyraz sevdanın sıcak sargılı yara başlarına öpüşüyoruz saçak altlarında el çırpıp kaçırıyorum başıma üşüşen kargaları yer açılıyor sığırcıklara bahar sarhoşu tırmanıyoruz dik yokuşlara meyler dolup boşalırken, mor salkımlı kadehlerimizden ağaç kovuklarında kıskanç mevsimlere ağlıyoruz sevgili çiğdemler acele açarken bahara Çiğdem Parlayüksel |
dik yokuşlara
meyler dolup boşalırken,
mor salkımlı kadehlerimizden
ağaç kovuklarında
kıskanç mevsimlere ağlıyoruz
sevgili
çiğdemler acele açarken bahara
Kutlarım harika bir şiir,okudukça anlam kazandı...selamlar esenlikler...