HAYIRSIZ ŞEHRİYÂR
I.
yüzümde aborjin/ilkel bir korku ölüme provalı masum bir kalple donmuş kütle ağırlığında/h’ay kırıyorum gözlerinin mahzeninde.. sindirilmiş, acı bir söz cümlesi gibi kara cübbe giyinip üzerime gideceğim için bir parça öfkeli bilet alıyorum on altıncı perondan (kokundan parfüm yapmayan, uzak kentlere..) şehrimin mor ışıklarından bir ömür biçilmiş/önemli mi? altın makasım var ne fark eder bir bilinmezi bilinir kıldım ben, ahvâlimle vazgeçtim artık kanına girmekten II. iki kadehle yoldan çıkmalı şimdi bağdaş kurmalı/yaşamın sıcak nefesine türlü icatlarla unutmalı aşkın esrik intiharlarını dondurmalı acıları siyah-beyaz bir karede belki de ateşlerde yanmalı, yeniden öpmeli umudu, güneşin en el değmemiş yerinden .... Çiğdem P. Yüksel |