Seni uzakta dururken gördüm
Kendi etrafında dönen bir galaksi gibi.
Bakışların, yıldız tozundan bir yol çizdi,
Ve kalbim, sessizlikte yankılanan bir çığlık oldu.
Zamansız ateşle kenetlendi gözler,
Boşlukta asılı duran eller.
Arzular, gökyüzünden düşen bir meteor gibi
Sonsuz bir sırra gömüldü.
Birlikte bir yolculuk, adı olmayan diyarlara,
Bağlılık, geceyi parçalayan bir ışık huzmesi.
Sözler gereksiz;
Biz, gerçekliğe meydan okuyan bir rüya.
Şehrin yankılarında bir ezgi var,
Karanlıkta bizi bir eden bir nabız.
Zamana meydan okuyan bir anı
Ve gecenin dokusunda işlenmiş izler.
Kelimelerin sustuğu yerde bir senfoni var,
Kalplerimizin ritmi, evrenin dili.
Bir an, sonsuzluğu başlatır
Ve biz, o anın kilidini açan anahtarlarız.
Gel, adı olmayan diyarlara yol alalım,
Bu bağlılık, yıldızların gölgesinde yazıldı.
Sözlere ihtiyaç duymadan,
Biz, hayallerin ötesinde yaşayan bir düşüz.