BiR ŞEHiR DAHA DÜŞ/TÜ
/sen saçlarını düşürdükçe bakışlarına
ben iflah olmaz düşler kuruyordum biri bir rüya görse uykusuna girip hep seni soruyordum/ saçlarına rüzgar dokunsa doğuda bir adamın yüreğine nazarın değiyordu uzak yerlere düş açıyordu kıl çadırlarda göçebe kelebekler yasadışıydı oyunları idamlık çocukların ve bezden anneler yapıyordu öksüz bebekler... /sen saçlarını düşürdükçe bakışlarına ben iflah olmaz düşler kuruyordum sen ne zaman bir rüya görsen uykuna girip kendimi vuruyordum.../ her yer bulaşıyordu üstüne adamların kirliydi ceketlerin iç cebindeki hatıralar, yollarını gözlüyordu oğullarının baktıkları dağlara benzeyen anneler ve keder; Batman’da hayallerini asan bir kızın kaderine yazılıyordu... /sen saçlarını düşürdükçe bakışlarına bakışlarında ben ölüyordum ayaklanırken yüreğimde bir halk halkımı da kendimi de öldürüyordum.../ artık saçlarına gömülmüş yasak bir türküdür bu kent oysa tanıdığım tek özgür şehirdi nüfus:1 rakım:1.77 |