Meçhul Sevgili
Kimse tanımayacak, hiç bilmeyecek seni.
Ey son yürek yangınım, hep meçhûl kalacaksın. Kem gözlerin nazarı, hiç bulmayacak seni. Gönül köşkümde yalnız, tek sen yer alacaksın. Bir ömrü heba ettim, insanlık diye diye. Yalnız yalnızlık kaldı, insanlardan hediye. Eyvallahım yok artık, dünyada hiç kimseye. Arada bir kapımı, bir tek sen çalacaksın. Yasaklı sevdaların, idamlık aşığıyla. Darağacı üstüne, doğan gökkuşağıyla Sabahları güneşin ilk vuran ışığıyla. Her nefeste içime, yalnız sen dolacaksın. Boşalttığım kalbimi, bana tekrar döşeten. Ruhumu bütünüyle, baştan başa kuşatan. Ölsem bile aşkıma, sahip çıkıp yaşatan. Bedenimden son çıkan, nefes sen olacaksın. (Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU) |