sevgili özhan'ın şiirlerinde hissettiğim : tarihsel koşulların bir birey olan insana transendent bir tavırla baskalarına hizmeti yani başkaları için gizli bir kahraman olarak yasama zorunluluğunu dayatmış olması öncelikle ...doğduğu toprakların etik sorumluluğunu kalbinde taşımakla başlayan yazma serüveni.sürüklendiğimiz mecralar...

şairsin metin koyuyorsun ortaya, işin zor...
reel olan dünyadan hoşnut olmayan ona alternatif bir dünya kurma çabasında olan 'ben' in sızlıyor biliyorum ...
şimdi senin metinlerine eleştiri yapmak,
yaşayan şiirinin organik poetikasını anlamaya calışmak olur sadece
teşekkürler çünkü;
80 li yıllardan beri gözardı edilmeye calışılan hatta lanetlenen bir fenomeni
genç şiirin tavrına uygun bir icazet arayışı içine girmeden yasallık onayına yönelmeden kendi halinde duvarları aşıp hatta bir iki tek attıracak bir hüzünle geliyor göz bebeklerimizin içine

01.08.2007 de şairin şiirlerine olan topluca yorumumdan bi kesitti yukarıda yazılanlar.
ve hiç bir şey değişmedi zihnimde ve kalbimde.

uzun bir soluklanmanın sonunda iyi ki geldin dost

sevgimle .