Nasılda kaybettik içimizdeki yaşam sevincini
Hiç anlayamadım neydi tetikleyen ?
Bir top peşinde koşmamızın bize verdiği mutluluğu,
Yada bir uçurtma uçururken gökyüzünde süzülmesini izlemenin verdiği gururu
Neydi ? Bizi böyle heyecanlandıran kazanınca tüm bilyeleri,
Daha uzun süre dönen topaç bizimki olunca kazanmanın verdiği özgüveni
Bayramlarda kapı kapı daha fazla şeker toplayabilme ümidi miydi?
Hep basmak zorunda mıydık? çamurlu sulara umurumuzda olmadan giysilerin kirlenmesine
Terleyince hasta olmayalım diye üzerimize şefkatle titreyen anne elimiydi ?
Her türlü durumda arkamızda dağ gibi duran baba kudreti miydi?
Çocukken her şart ve durumda mutlu olabilmenin bir yolu vardı...
Yaşam sevincimizde bitti çocukluğumuzla ...
Geriye özlem kaldı o günlere ...
Ve her baktığımızda gözlerimizi hüzünlendiren fotoğraf kareleri...

25.11.2024 BaRuT