Şehrazat
dilim varmazdı kederimi anlatmaya
korkum şivesi bozuk bir sessizlikti alfabesi yitik bir dil olurdu gidişin ki; yokluğun bütün dillerde kimsesizlikti. bilmeyebilirsin belki; kapanmış tüm çağlardan geliyordum sana ey sevgili alev buğulu rüzgarlardan, adınla başlayan günlerin erkenci akşamlarından ve çiseliyorken aşk, yetim yağmur tanelerinde ıslanmış bir sürgün yolculuktan... antik ve derin bir mağlubiyete gömülü mağrur bir yenilgiydim geçtiğim bütün kentlerde Antiochus’tan mirastı inadına güneşe dayanmış alnım -ki her hüznün gün doğumuydu sırtımı sıvazlayan Mezopotamya şefkati- ve en derininde yaş(l) anmış acımasız sırlarla gözlerine taşıdığım gözlerimdeki kıyameti… bilmeyebilirsin belki; Midyat’ta yezidi bir bakıştım ben güneşe dönmüş kavruk bir hüzünle, limansız bir yalnızlığa kurulmuş sahipsiz bir takvim, imlasız ve imzasız bir şiire düşülmüş tarihsiz bir dipnottum… kaf dağının ardındaydı aşk ve daha ismin yokken düşlerimde yüzün,gözlerin ve gülüşün çizilmemişken gökyüzüme yıllar öncesinden sana aşık bir ruhtum ben, bedensiz ve bedelsiz bir bekleyişle zaman çarmıhına gerilen… ateş ırmaklarında vaftiz edilmiş Süryani bir yürek ve alev denizinde bir kürek mahkumu -bir çift elaya bedel olsun diye belki de- şimdi; kır saçlı duygulara yenik düşen yorgun bir eylül hüznünde ses ve kısa yollarda seyreden uzun bir yolculuktur yalnızlık ki her durak senin göğsünde anlık bir nefes… bilmeyebilirsin belki… ben tarihimden silerken miladımı anladım ki beni uslandıran zaman değildi sendin sen binbirinci masala vererek adımı geceyi gündüze teslim edendin… |
çarpıntılı incir gibi kalbimizden lehçemize ?
Bugünü kıran bu alaz şiir Şehriyarı efsanesine uygun kuşkusuz uyutacak ve Şehrazat' ın göz pınarlarından süzülerek Midyat'ta kadim kaldırımlarda yalnız bir çoçuğun iri gözlerinde yaşam olarak durulanacak...
Lirik şiiri ilk olarak Anakreon mu söylemişti Özhan ? İsa'dan önce 6.Yüzyılda... Okuduğum günden beri bir de beni hiç yanıltmayan kalemlerden biri olan sen.
'ateş ırmaklarında vaftiz edilmiş Süryani bir yürek '
oğlak dönencesini de kaybettim
heyhat külüm bitti komşum da yok
şimdi ne olcak ?
Şiirin acısı başlangıçta,emeği üretim sürecinde ve ödülü sayfaya ölü bir yaprak gibi düştüğünde tecelli edermiş ...
Sevgimle,,
sema güler tarafından 12/5/2008 4:06:43 PM zamanında düzenlenmiştir.