bir gün dahayangınların tozuyla ısınan yüzüm sessiz bir uğultuda uyurken büyüyen geçmişimsin sabrını omzuma yasladığından beri haykırırım içimdeki kıyameti kalbime benzeyen yanını hiç kimse bilmez canım gölgelere tutulan bahardır güneş çatlarken tavına tutulurum çiçeklerin ki uçurumun kıyısında beni bekleyen bir su’dur hayat gövdesine çekilince susuz da büyürüm gülümsemelerim yarına zoraki bakan korkulardır hep yapraklanır aklıma elbette yetişirim hızına benlerin bir gün daha başlar ve bir gün daha yalnızlığı yenemeyen bir oyuncu olurum kanatırım tırnaklarımla hayatı biraz daha yorgun baksada ışıklar penceresinden içimde kımıldaşan coşkudur doğan yanlarım her sabaha ölümüm bu yüzden çünkü geceyi çözer kendime bağlarım bir gün biter ve bir gün daha çirkin hüznüm odama yamarken direnmelerimi pis bir sokağın utanç adımlarından kurturulurum bundandır askıya alamıyaşım anıları bundandır tek kurşunla ölmeyişim yüreğim acıya hazırlanmış bitki gibidir hep büyütürüm ürkek sevişmeleri kapıyı açın mutluluğumu tehdit eden tanıdıklarım sizi sevmiyorum |