Yıldızlara Tahammülüm Yok
sıcak olduğunun farkında değilim
meltem fısıltılı hayat kurgularının hırçın düşlerim sığmıyor damarlarıma özlemlerimin azgın nehri tokatlıyor kalbimi kalbim senin için atmazsa arsız bir günah toplumu sanki bu yaşamak şapşallığı aklımdaki ışığın sızmaya görsün gözlerimden hayatı bile kıskanıyorum ışığın için gözlerimi gömüyorum karanlığa senden başka hiçbir şey görmüyorum yıldızlara tahammülüm yok güneşi görmemek için hep yağmur yağsın istiyorum yeter ki ışığına başka ışık değmesin boğulup kaybolayım isterse bakir okyanus utanmazlıklarında siyaha gülmeyi öğreniyorum griden ummayı ışığınla kimse rastlaşmasın diye baktığım hiçbir şeyi görmüyorum bakışlarıma bakışlarınla perdeler çektim göz pınarlarının tuzunu basmak için gözyaşlarıma... aslında ben zamanı bile görmüyorum görmüyorum ellerimin buruştuğunu çizik çizik olduğunu yüzümün ölümü ve hayatı gömüyorum her gece sabaha karşı unutkan bir boşluğa... ışığının bende olduğunu kimseler görmesin bilmesin diye nefesinmiş gibi çekiyorum her an içime cehennem gibi bir sonsuzluğu soluyorum senin gizli sensizliğini soluyorum gözden en ırak yaban ve isimsiz bir bitki gibi ışığınla yeşeriyor içimdeki o kör kütük sarhoş o evrenden büyük kayalık yabancı bir güneş gibi geliyor aklıma bütün aydınlık ışığını tanıyorum bir bir de karanlığını... kağan işçen |
hayatı bile kıskanıyorum
ışığın için gözlerimi gömüyorum karanlığa
senden başka hiçbir şey görmüyorum
yıldızlara tahammülüm yok
güneşi görmemek için hep yağmur yağsın istiyorum
yeter ki ışığına başka ışık değmesin
boğulup kaybolayım isterse
bakir okyanus utanmazlıklarında
aşk bir nevi körlük derler de inanmaz kimse...işte ispatı... tüm ışıklara kör olmuş şair güneşe bile...
harikaydı kutlarım saygılar...