Gözlerin Vurgulu
Gözlerin Vurgulu
güz kırgını bir aksanı var bu sevdanın eski fotoğraflarda kalan griye çalan bir sapsarılıkta gülüşleri zaman mağduru havasız oda kokulu eski yorganlar gibi desenleri hatıralarda çizik çizik latin müzikler biriktirdim ellerimde ılık yaz meltemleriyle okşamak için saçlarını yüreğimde melez kaygılar yalınca yabanca yalnızlığına döneceksin diye hep yurduna uzak ağıtlar derledim yeniden yeniden tekrar tekrar gitmelerine bil ki sana olan sevgimdir kendine kaçışlarının coğrafyası ve nereye gidersen git orasıdır acılarımın canevi gelirsen canımı da getir gözlerin vurgulu her göz kırpışında atsın kalbim sonsuzluğa... Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
latin müzikler biriktirdim ellerimde
ılık yaz meltemleriyle okşamak için saçlarını
yüreğimde melez kaygılar
yalınca yabanca yalnızlığına
ne güzel anlatmışsınız yanlızlığı
yüreğinizin enginlikleri hiç bitmesin
saygılar