Özlem ve sevda yaşam gerçeğinin yansıdığı duvarda en fazla ışıltısı vuranı...gölgeler olmasa ve bekleyişler keşke...
bunlarda gerçeğin kabullenilemez parçaları işte...ne bileyim hocam öyle bir zıtlıklar dünyası ki.. birinin başladığı yerde diğeri bitiyor diğerinin bittiği başkasına başlangıç oluyor.Hep bir karmaşa...çözüldüğü yerde düğüm her şey. ömür böyle sanırım hem var gibi yok olan, hem yokmuş gibi varlığını koklatan...hiç birşey tam değil.. olmayacakta buna inanıyorum artık...herşeyi olduğu gibi kabullenmeyi öğrenmekte sanırım en mantıklı şey...fazla direnmek ..biz kimiz ki değiştirelim dünyanın yönünü,dönüşünü, hızını, en azimli en dirençli olanların bile son noktada kabulden başka ne olmuş ki son kararları...yaptıkları...en fazla derecesi biraz daha iyi dir ya da işte ne bileyim ya da mecburiyete alışmış olmanın sevmeyi de getiren bir başka yönünü keşfetmişlerdir...

Harikulade bir eserdi.Gönülden tebrik ederim hocam.Derinliğinde boğulduğumu hissettim bir an.İçtenliğiyle fena vurdu.
Kalben kutlarım gönül emeğinizi.Saygılarımla.