gece hamallarısöylemeye başlamadan şarkıcı gözleriyle dolaştı bütün masaları, yol verdi ney kanunda kıpırdadı sesler keman uyandırdı hüzünlü duyguları. hemen sarhoş oldu yaşlı biri. gözleri nemlendi yalnız demlenen delikanlının boş kadehi kırmadan tam zamanında yetişti saki. genç bir kız oynamaya koyuldu elleri ince belinde dertli dertli sallıyordu kendini, sanmayın ki çaylağıyım bu alemin; ama ilk kez onda gördüm efkarlı kıvırmayı! ve kenardaki masada bakarak camdaki yansımasına ağlıyordu keder yüzlü bir adam. tarifi zor bir kadın şarabını yudumlarken bir düğme daha açtı göğsünde okşayarak avundu kolyesindeki harfi. aynı şarkıyı dinlerken yürekler kiminin kahkahası karıştı havaya kiminin masaya düştü gözyaşları. kim bilir ne taşıyor gecelerin bu sarhoş hamalları! ben ise gündüzlerin şakası gecelerin sakasıyım, durmadan su taşıyorum kuruyan göllere yaşasın diye perileri. ö.n |
son olmayacağı kesin,her kelimesi özenle ilşlenmiş şiirlerinizin,saygılar...