sen yoksun diye hastayım;
şimdi derman arıyorum dağlarda
hangi çiçek iyi gelir
hangi pınardan üç yudum içersem
hangi köprüden geçersem iyileşirim bilmiyorum!

çırılçıplak soyunarak mehtapta
hiç hesapta olmayan yıldızlara göz süzerek
ve şiirlerimi yamalı sözlerle dikerek avunmalıyım;
savunmalıyım kendimi gönül arenasında,
sendeki zincirlerimi kırarak
ve vurarak hayalini
zırhı parçalanmış kalbimle savaşmalıyım her gün;
belki de ne kılıç isterim
ne de kalkan
bilerek ölürüm bozuk bir havada…

kim bilir!
gün gelir gelirsin toprağıma
avucundaki darıyı
yarı kuşlara
yarı bana serpmek için yürürsün biraz.

gelmelisin,
düş kurduğumuz aynı şemsiyenin altında
yalnız sen
ve yağmur…

yalnız sen
ve yağmur olmalı mezarımın başında;
dua falan istemem
‘seni sevdim ‘ de yeter;
bil ki o zaman
cehennemden cennete geçerim ben!

ö.n