Seyyar Anılar
Dilimin altı jilet
Git dersem doğranacak sessizlik Bir dağ yalnızlığıydı o bakmalar Çocukluk izlerini taşıyan İpliği pazara çıktı aşkın Sona erdi kıt kanaat yüreklerdeki saltanat. Omzuma vuruyor on yedi yaşım Göğsünü güne açmış Yeni yetme fideyim Ayağımın dibine düşüyor Kuş ölüsü gözleri Sen; aşka verdiğim ilk canım. Kanımı harladı dudaklarının arası Bir dal oldum ancak belki Ya da kuru bir yaprak Yonta yonta koca ağacı Dize geldik diyorsun Düze erdik demeliyiz Yağmurdan şehirler kuruyorum Henüz ıslanmadan kuruyorum Sen bana bir çiçek olmaya uzak |