Dolambaçlı yokuşlu
Gün yüzünü açarken
Suç unsuru bir öpüş
Mor sümbül dudakda
Çağlayan coşan gülüş
Aradı gec saatlerdete
Bıçak gibi kesti dilimi
Taşınmaz olunca kusurlar
Bir başka oluyor insan
Hüzün döküyor yol boyu
Bakışı duru su
Ay kızılı gece mavisi
Tükenmiş inaç yaşama dair
Firari yavru aslan gibi
Kaçmakla uçmak arasında
Bocalayan zaman yolcusu
Ömrümün iklimleri mavi
Gönlüm hep yeşile çalar
Ötede bir yol var
Karlı boranlı dolambaçlı
İçimde ki şimarık çocuk
Yüzü esmer ana yurdum
Göğsüne sığınmak istedğim
Gülüşnü öpüşle okşadığım
Ölümüne mutluluğun adı ol
Sevdasına divana durduğum
Deli divane etmeden
Çık gel baharın olayım
Aklım havada uçuşur
Karışıp firari güvercinlere
Rüyalarına girmek için
Yol boyu hayal kuran ben
Kısık bir sesle çağıran sen
Gözüm gönlüm yarı cehennem
Duyuyor musun beni
Ne zaman adın geçse şiirde
Ay şaha kalkar bulut yürür
Savrulur bütün sözcükler
Kökten kurumuş çınar gibi
El değmez alev tenine
Asma yüzünü unutma
Ötede bir yol var
Dolambaçlı yokuşlu gel gitme

Salim Erben