ACININ ODAK NOKTASINDAIssızlığın ortasındayım şimdi çekimsiz ve itimsiz boşlukta. gelsem ayrı, gitsem ayrıyız; biliyorum bu denklemin bir tarafında sen olmayacaksın asla. ama neyleyim, odak noktasından bağlanmışım acıya. ne fazlam var sana vereceğim, nede eksiğim bahanedir seni bende ağırlamaya, hem koşudan alınan bir fazlalık bulunurdu hep ilkokul sıralarında. dedim ya biliyorum; bu denklemin bir tarafı hep boş kalacak, tek bilinmeyenli sonsuz bir doğru olarak, yaşayacağım acının odak noktasında... |