Kanamalı Hasta
Bazı harfleri düşer hecelerimin
Yorgunluktan Şiirim doğru durmaz, kayar Burada böyle yazarken, Demin geçti gördünüz mü Annemin göz altından yıllar… Kelimeleri giydiriyorum Üzerimden çıkan hüzünlerden Ne de güzel kokuyor, Eskiyen zaman… Kanamalı bir hasta için Yürek arıyorum, kendinden pozitif Daraltıyorum içine giremediğim çemberleri Ve biraz pay bırakıyorum ağlamaya… Bazı harflerim seker suda Yüzme bilmez düşlerim İlk önce onlar batar bu yüzden Delik çıktı can simidim. Anne ne olur önce ben gideyim Soyunarak, giydirdiğin canı Ve rahminde kırmızı bir gül misali Sar, koru, daha sessiz doğur çığlığımı… Daha yavaş daha yavaş geç zaman Kuşlar daha yavaş uçun, Sevgililer daha yavaş sevişin Daha yavaş ağlayın çocuklar Başımı döndürüyor avuçlarımın arasından Şiddetle kayışın, Alıp başını giden yaşım, Yanaklarım yanıyor Ne olur daha tuzsuz ak gözyaşım, yılmadan Bazı harfleri düşer hayatımın yorgunluktan |