Körebe
Sordu;
Neden hüzünlü bakıyorsun Çünkü; hayat hüzünlü… Köpük köpük cehennem Gözünün değdiği yer Hayatın körebesi ol Kapasın ela gözlerini Bu çıplak el Ağzının içinde bir yerde Sakladığın taş Kopup çıkacak bir gün Ve çarpacak en istemediğine Şımarık ve haylaz bir çocuktur hayat dizginleri sende gibi durur ve sustukça bu uzun yolculuk iyice çekilmez olur. Biliyorum, yalnızlıktır aşkın yan etkisi Ama yine aşk değil midir İlaçların en tesirlisi -haklısın bu ikilem bile Yeter çekip gitmek için… Ah ! acılarımız; en sağlam duvarımız nice depremlerden korur. inan çıkageldiğinde aşk, acılar şerbet olur. Avuç çizgilerinden tanıyorum Bütün gidişlerini, Değdikçe gözlerime o bela bulut Yokluyor yüreğim yüreğini Köpük köpük cehennem Gözünün değdiği yer Hayatın körebesi ol Kapasın ela gözlerini Bu çıplak el |
Yürekten kutluyorum...