Küfürbazdır bu şehir sen bilmezsin
Yeni geldin,dert etmezsin.
Etmemelisinde, ne bugün ne yarın
Çünkü sen masumiyet telkinisin.
Tamda şimdi bir soluk koparttın ya
Bu vasfı dillerde tezene şehirden
Bil isterim
Alır şecerenden bedelini
Hüznü boca ederekten
Sen daha ayrılığı telaffuz etmeyi bilmez iken

Bu mizansende tek falso bu değil ki
Ah bir bilsen
Ah bir anlatabilsem..

Önce masallar büyütürsün içinde
Hiç ayrılık yazmaz ön sözlerinde.
Keza sonlarında da bitivermez sevda defni
Gülüşler kondurulmuştur safi
Bak bunu bilirsin işte
Telmih yoktur bu hususta gül cemalinde

Sen serzenişte bilmezsin şimdi
Olsun bilme
Nafi mi ki bilesin
Sen anca şiltede
Düşüp sevgi arzuhâline
Küçümenliğinin güdüsüyle
Ömrü iyi halden sana bahşedene
Erinmeden bir tebessümle
Mutluluğu payidar et.
Bil isterim
Feriştahı sensin masumiyete teşvikte
Süzgün bir bakışın,
Azığı merhamet tek damla gözyaşın
Dize getirir en külhanisini
Sofada emekleyen çocuk yanın.

Küçüğüm
Çok mu ak’sın
Yada ben..
Ben çok mu karardım
Acıyı her dem körükleyen
Hüzün kokan ne varsa repertuvarına seçen
Endazesi kaçık bu şehirde

Bil isterim
Kavim kardaş tek muratta
Melun baldıran tasfiyesinde
Boy boy filiz verirken sevi prematüre
Tek teselli dillerde
Güneşi gözlerinde sürme
Umudu heybesinde çiçeksime
Tamda sen tarifinde
Bir gülüş kondurulsun bu gidişe
Mutluluğa destur niyetine.

Sen ayrılığıda bilmezsin meleğim
Kozanda hünerli ellerce örülmüş
İnadın parelenişi var üstelik
Anlatsamda kulak asmazsın
Gerek mi evvelinde huzurdan tecrit
Yok dediğini duyar gibiyim
Bil isterim
Ayrılık gelecekse yekpare
İmtiyaz yok dölün ufacıklığına
Bu ubudiyet mahzeninde gelen varsa
Giden olacaktır ardında.


Ama sen henüz ayak basmadın
Bu şehrin karanlık yanına
Nerden bakarsan bak
İki satır gözyaşı tutucağın var
Çocuk yanına elveda diyeceğin güldestede.