Kılıfına Uydurdu Aşkı Hercai
Güneş henüz göğün orta yerine denk düştü ki
Ve şulesi aşkın düştüğü yerden sapmak bildi ki Büküldü isyana bertaraf toprağın beli Eğildi güneş,hükmünün neticesini seyretti; Bir cılız beden beliriverdi Tabiata has haki besili Varakları karın rengine zimmetli Asimetrik bir tebessüme mesken Kardelen’in başkaldırıda cephaneliğidir semavi. Körpe işte.. Nerden bilir denkliği. Bir soluk muhakemesinde Düştü fikrine yalnızlık tecellisi Koca pafta diz çökmüş ya önünde Mevsimin davetine icabet etmiş Nizama uygun ölüm tutmuş her kare Diyebildiyse de Geç olmadı kıvranışı Sedadan yoksun cephede. Düşse ya gökten üç elma Bir al,biri ela.. Ötekiyse alabildiğine mavi seda. Mutluluk kuşanılır hâl böyle olursa. Düşe kalka yiter zaman Gün be gün çalınır bam teline Alaturka tezkireden piraye. Susar umudu irtifasıyla. Nihayetinde bulur vukusunu safsata. Bir telaş,bir telaş ki sorma! Yozlaşır kokusu ardı sıra Aşk,tutku,sadakat derken.. Misk kokan goncanın gerdanı olur parfümeri. Hercai ile düşmüştür aşk avaza. İkrar verir pusatı kara kışa Yolcu değil hancı koyulacaktır adı Bu aşkla anıldığı muhtırada. Hovardalığa meftundur Hercai Deli gönlüne ket vuramamıştır Hiçbir aşkın sillesi. Herşeye rağmen sevmeyi bilmek Biçemeyeceğini bile bile sevda ekmek Kardelen’in yazgısınadır kısmet Bir gülüşe umarsızca iştirak etmek. Varsın güneş kadar kavurmasın zümrüt yeşili gözlerin Su buğusu kadar şeffaf çözümleyemesin tenimi Ellerinin naif direktifleri Olsun.. Bil ki dokunmaz ihaneti kadar sevginin. Nihayetinde hüzün gelir çatar Hercai bu aşktan cayınca. Kardelen de bir solgunluktur ki İntikali muamma. Aşk acısının izidir manşetlerindeki lâl mailik. Gün gelir cemre getirir galeyana bahar ahalisini Topyekûn sıralanır rengarenk çiçeksime Kardelen’in hükmü düşer bu defa güneşe; Bu gördüğüm gün yüzü müydü? Saçları filizî ,çehresi neftî melike. Bu ayrılık reva mıydı? Sevdayı yadsımayan mahmura. Ve öylece kalır gölgesi toprağın kısmi yarığında. Hercai ise kışa nispet Dolanır bahar çalgıcısı papatyanın ince beline. Bir sefahatten bir diğerine. Aşkta böyle hikayelerin dökümüyle Mimlenir kösele sözlerle. Sevda vacip değil hiçbir tazenin düşün zelzelesinde. |
Hercai bu aşktan cayınca.
Kardelen de bir solgunluktur ki
İntikali muamma.
Aşk acısının izidir manşetlerindeki lâl mailik.
Gün gelir cemre getirir galeyana bahar ahalisini
Topyekûn sıralanır rengarenk çiçeksime
Kardelen’in hükmü düşer bu defa güneşe;
Bu gördüğüm gün yüzü müydü?
Saçları filizî ,çehresi neftî melike.
Bu ayrılık reva mıydı?
Sevdayı yadsımayan mahmura.
Ve öylece kalır gölgesi
Toprağın kısmi yarığında.
Hercai ise kışa nispet
Dolanır bahar çalgıcısı papatyanın ince beline.
Bir sefahatten bir diğerine.
Aşkta böyle hikayelerin dökümüyle
Mimlenir kösele sözlerle.
Sevda vacip değil hiçbir tazenin düşün zelzelesinde.
gayet
iyi anlatımdı.
saygılar.