Gül Üşüme
biliyorum vakitsiz sevdim seni
Ne vapurlar ardında çığlık telaş uçuşan martılara el sallamanın, Ne de, yüzünü çizmişler mi diye Bulutları seyre dalmanın zamanı. Biliyorum vakitsiz yürümeye koyuldum Gülüşünün açtığı O yeşil yolu. Sabahın soğuk deminde Üşümenin koynundayken Sırtıma vuran güneşle Isınırken bedenim, Anlıyorum güldüğünü yüzünde bir gül düğünü. Biliyorum vakitsiz düştüm yola Yüzünün ardında geniş bir ülke Sınırları gülüşünle çizilmiş Yüreğimin ceplerini Doldurup dizelerle Başlıyorum o büyük muharebeye. Ayaz yürüse de yüzüme Bir gün dokunur ellerin Soğumuş gülüşüme Yüzümdeki gül üşüme... Barış Çelimli |