Heyecanlı

saçlarının mutluluk ülkesine al beni
benimle aynı yola bakarken yaşadığın gönenç gibi

evlerimiz sarıydı
yapraklarımız güneş kızarmışı
seni bıraktım
şimdi kapanıyorum ıraklaşan sesinin ayaklarına
izin ver bulayım sıcaklığını çocukluğumda
Adana’nın turunç renkli ılık yağmurları gibi
ağlıyorum
bilsen
en büyük yalanımı söylerek kendime
seni unuttuğumu
kül renkli bir akşama doğrulukta
ölüyorum... bağışla... heyecanlıyım böyle ilk defa
heyecanlıyım bu sabahım ilk defa ölüm buğusuyla süslü
içtiğim su kesiyor göğsümü
sensizleşemiyorum
beynimde yumru yumru açan ancak sensin
kan kan can can ara ara herşeyi unutan kahkahalarımda
senin gülüşünle bütünleşme inadımdı hayatımın adı
hayatların da adı varmış demek
benim adım kağan hayatımın adı seni seni sevmek
heyecanlı...

düştüğüm kuyunun sonu yok
konuşşş lacivert bir perde çek yıldızlarıma
ayaklarım yere değsin ve bitsin hayatın
caddeli kalabalıkları
birlikte içine daldığımız rüzgar
darılsın ikimize de
rapsodimizin anısının akılda kalışı
heyecanlı olsun
heyecanlı...

sen dudak büktükçe birlikte aşmamız gereken
korku dağlarına
heyecanla korkuyorum böyle ilk defa
gözümde tütüyor bulutlardan bahseder gibi susuşun
kaş göz edişin ümitlerime
aklım ermiyor kendime senim ben çünkü
sen...
kendini inkar etmek
hiçbir güneşe yakışmaz ’asla’
intiharımla yaşamamı isteyerek
sıradışı öldürdün beni
gömdün şiirlerimde adımlarının sesini bekleyişimi
toprak yerine uzaklığına

mehtap yüzlüm
tınsız gecemde yüzündü sonsuz evrenim
sana bakmalarım bitmedi bitmeyecek
gül...
sensiz hüzün koylarına zor atarken yüreğim
eflatun ağlayışımı kış geceli çılgın çığlı bir kar sonu
gül...
ve kirpiklerinden sızan ışığın duyarsa son çığlığımı
ağlama sakın...
gül...
gidişimle durulsun yorgunluğun
bitiyorum güya sana ama nedense heyecanlı
nedense...
heyecanlı

beni duyuşunun kapılarında çözülüyorum
yüreğim metelik etmez bu korkunç ayrışmada
ben senim çünkü... tılsım ağacımız buydu bizim
paylaştıklarımıza senfonik salıncaklar kurar saçlarında ağlardım ya
heyecanlı...


not: ’o’ istedi ben yazdım...
aynı yola bakarken
ve ayrılırken yollarımız
seviyorum hala
ve seveceğim hep...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.