Gözlerinden
ocağıma düşen kıvılcım
uykularımı yakıp
göz bebeklerimi avucunda gizleyen
Tarihi geçmiş çiğ damlası
gülün yanağına ter
dökülür sızım sızım
dikeninde yıkanır kanım...

Zülüflerinde vedaların soğuk nefesi
Isınmıyor yangınların içinde
şakaklarım
sol yanım
Boğazımda bıraktığın kırk düğüm
karışan adreslerimin suçlusu
Afaki sorgularla
bulunmaz uçları
Adım karışır beynimde
adının karıştığı iklimde...

Tercümesi yok kelimeler
senden geriye kalan
Yük
ki
dağlarım titrer efkarından...

Duraklar eskidi gidenlerin ardından
Küçük küçük adamlar
döküldü de yüzüme
temizlendi sokaklar
Selâlar çağrılırken
boğulmuş tenime
romanlar dizildi raflara
içinde didik didik
sen aranmış
Şiirlerin sonunda bırakıldı
tuttuğum nefesler
üstü başı parçalanmış...


Adı batsın bu tek hecenin
Misinanın ucunda dökülsün yaldızları
senden sonra
Bahar diye çekmek içime seni
hayal
hafakanlar çökmeden gırtlağıma....





Özgür SARAÇ/Râzı