AN/KARA
Ben bu kentte ağlarsam, an kara bağlar
Dökülür yanağımdan Ağaçlar Bulvarlar Gecekondular, Gömerim kalbime bir çukur kazıp Çürür gider içimdeki arzular Çözerim iplerini suskunluğumun Ankara bağlar Düşlerimin tozunu alsın ne olur Boyacı çocukların Elindeki Fırçalar Acılarım ateş gibi sarar dört bir yanımı Isındıkça üşümem küser bana Ben zamanın derdine düşerim eyvah ile Zaman beni derde düşürür durur Kopar halatları son umudumun Ankara bağlar Ben bu kentte ağlarsam şiirlerim yara bağlar Kan diye akar durur Kabuğu kalkan mısralar İki dirhem gücüm kaldı durun hemen dökülmeyin Ağaçlar Bulvarlar Gecekondular Tamam beceriksiz bir zümrüd Anka’ydım Kül olduğumla kaldım Ama yanmak da bir yaşanmışlıktır Rüzgar savursun beni Süpürmesin çöpçülerin Elindeki fırçalar Ben bu kentte ağlarsam An kara bağlar... Barış Çelimli |
sağlıcakla...