Dün
ve
bu gün
/eminim yarın da/
nefesi kokan sırtlan
Keskin dişleriyle
sensizliğin resmi

Bulanık su yükseliyor
boğazıma
Kaçmaya çalışıyorum
nafile
Çamur ayaklarıma sarılmış
çekiştiriyor ha bire

Aldı başını gitti
gözümün feri
Ümidim volta atıyor
"belki" sine
gönlüm zindan olmuş
bedenine

Ben Sen Onlar...
çetrefil yollar
Göğsümde telaş yüklü
adımlar
Dipsiz kuyu karanlık
ürpertiyor beni satırlar

Tenimde nefes darlığı başladı

Eskiden "tutunacak dal" vardı
şimdi yerinde
yorgun ve kırgın izleri
Eski moda piştov’un
ihtiyar paslı mermisi
Tanıdık bir sîma
hikaye gerisi

Çatlak seslere bakıp
doğmamaya ant içmiş güneş
Her bir gün
aynı umudu yüklenmek
bana da zor geliyor
Sen yine uzaktasın şükret
ben ellerinin arasında
çakan her yıldırımın
hedef tahtasındayım

Bir uyuyabilsem
uyusam... uyusam...
Uyandığımda bir meleğin
kucağında olsam
tebessümü gamzelerimde
oynaşsa
yüreğim bembeyaz olsa
ve
Rabbim bir üflese de
nefesi
yüzüme vursa
saçlarıma dokunsa...


Hani Sen yoksun ya....



Özgür SARAÇ/Râzı