Sensizliğin Yanık Makamı
Neyzene nefes olsam sana Rast gelsem
Dağılsam geceye yanık bir makam Ay ile yüzünün arası bir durulukta Gündüzüm Nihavent Gecem Aşiran. Aşığa tel olup saza gerilsem Mızrabın ucunda Titresem bir dem. Gitsem kalmasam buralarda Kırlangıcın kanadında tüy olsam. Nasıl olsa emzirmiyor Bu kent çocuk yanımı, Sütten kesildi düşlerim Aç kaldı ne zamandır Bir ırmağın yüzünde yaprak olsam. Göl ile gözlerinin arası bir dinginlikte Oturup ömrümden Korkumu ayıklasam. Hiç bitmeyen bir yolu Hiç durmadan yürüyüp Dibine hiç değmediğim Bir uçurumu düşsem, Sen yol olsan, sen uçurum Ben sana böyle gelsem. Neyzene nefes olsam Sana Rast gelip Tükensem... Barış Çelimli |