rölyef-çomak-rapunzel
kırılgan çomak kukla yüreğin
kâğıt rölyef kadar derinliğin değmesin tenine aman dalga gemileri çeken yakamozlar uzakta ayda saçlarını dökmüş on yedisinde rapunzel’e kamaşırken gözlerin elleri kurumuş erik dalı rahat bırak altın saçları çevir çemberi dön kendine bak dirim kabuklarını savurur şimal rüzgârı öykündüğün Barok tarzı yaşamdan damlayan sirke gözyaşların biriksin istediğin kadar billur kaplarda nesnede ruh ararken özdeki saf kan beyaz at uzaklaşır dört nala izlerini ara dur cilâlı bronz aynaları güneş sanan kübik direklere tırmanan içimdeki gemici dilimi sağır sanır şuna bak hadi çek git keçiyoluna benim yaşamla işim çok gönül gençyılmaz |
iç şarkı
ne kadar güzeldi
yürekten kutlarım
sevgimle