levzînem
iki nehrin kavuştuğu
coşku gözlerim gözlerine sokulunca aynı anda kanat çırpar binlerce kırlangıç sere serpe içimde bırak hoyratça öpüşleri öyle ateş alır gibi değil usul usul öp beni yavaş çek kürekleri şehlâ kıyıcığıma kulaklarıma fısıldadıkların geliyor aklıma gülümsüyorum pinokyo en sevdiğim masal varsın olsun senden gelen her zerre kabulüm kanayan yüreğimi dirseğin san umurumda mı varlığınla gönlümün uçurumunda nadide çiçeklerim ak topuklar gibi çıplak ufacık esse rüzgâr göğe savrulacak sımsıcak ekmek senin için akıttığım gözyaşlarım sol avucunda yüreğim kurumasın bak aman dikkat badem helvam yürekler ansızın ölür hiç anlamazsın gönül gençyılmaz *badem helvası |